Bundan beş ay önce girdi hayatımıza bebek Mert. Tabii ki hamilelik ve daha öncesi de var, onları hazırlık süreci diye adlandırabilirim heralde. Bebek dünyaya gelip de hayatımızın tam merkezine düştüğünde birçok şey değişti doğal olarak. O, doğar doğmaz bizden ve çevresindeki herşeyden devamlı olarak öğrenmeye başladı. Peki ya biz ne yaptık? Biz boş mu duracaktık? Bu büyük değişim olayından biz de nasibimizi aldık, alıyoruz. Çok şey öğreniyoruz. Öğrenmekten kastım, bebek bakımı değil elbette. Aslında bizi bize anlatan, bize çeki düzen veren, bazen uyaran bazen de farklı bir bakış açısı veren şeyler bunlar. Anne olmanın öğretici tarafından bahsedeceğim bu yazı dizisinde. Özellikle "anne" olmaktan biraz da tekil olarak bahsedeceğim, çünkü bunlar bir ailenin içinde bile olsa benim kendi kişisel deneyimlerim ve onları kendi kişisel gelişimimde yorumlayışım. Murat'ı ve diğer babaları zaman zaman işin içine katabilirim, onların kendi görüşleri ya da yorumları olarak.
Çevremdeki annelerin de fikirlerine baş vurdum. Kendi yaşadığım oranda değineceğim onlardan gelen fikirlere. Yaşanmış haliyle aktaracağım. Yaşadıkça, bu yazı dizisine yeni yazılar eklenecek. Herşey o doğal haliyle yazılmış olarak... Bebeğimle olan yeni hayatımdan her gün, her an öğreniyorum . Ve gelişiyorum. Anne olmakla hayatımın gelişim sürecinde önemli bir atak yapmış oldum. Bu bilgileri de bir yerde toparlamak, kalıcı hale getirmek; okuyanların da kendi geçmiş ya da gelecek tecrübelerine atıfta bulunmak, belki de onların fark edemediklerini onlara göstermek, hatırlatmak, yapmayı arzuladığım.
Bu bir girizgah olsun, gerisi diğer yazılarımda olsun. Takip edenlerin kendi fikirlerini, deneyim ve ve önerilerini de özellikle davet ediyorum.
İlk yazımı bugün paylaşıyorum. Devamını içimden geldikçe ve yeni deneyimler elde ettikçe yazacağım, yani belli bir sırayla gitmeyecek, hatta araya başka yazılar da girecek blogumda.
Sevgili Oğlum Mert,
Henüz aramıza geleli sadece beş ay olmuşken benim böylesine büyük bir gelişim elde etmemde büyük katkın var. Biliyorum, o küçük bedende sen koskocaman bir insansın! Teşekkür ederim o Yüce Varlığının bana tecrübe ettirdikleri için ve Seni Seviyorum, sadece sen olduğun için.
Kendime de ayrıca teşekkür ederim bu farkındalık için...
Haydi rast gelsin, gökteki Ay büyürken fikir de büyüsün kocaman olsun!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder