İnsan bazı bazı durup kendini yoklamalı. Nerdeyim? Ne yapıyorum? Neyim, kimim? Kendim için kimim, başkaları için kimim? Geçmişte kurduğum hayallerimin neresindeyim ve şuan kurmakta olduğum hayallerime ne kadar umutla bakıyorum. Belki de hayalleri revize etmenin zamanı da gelmiştir. Oturup yazma çizme, kafayı toparlama vaktidir şimdi.
Bana bu böyle olur zaman zaman. Belirli dönemlerde, belli olmayan sıklıkta, ama genellikle motive edici bir olayın veya yeni beliren bir durumun ardından adeta periyodik bakıma girerim. Yenilenirim. Artık faydası olmayan şeyleri hayatımdan çıkarmak ve beni hayallerime giden yollarda güçlendirecek şeyleri ise hayat alanıma almak üzere yeni kararlar veririm.
Burada şimdi bu yeni dönem kararlar paketini saymaya niyetim yok tabii ki. Belki birilerine ilham veririm diye yazıyorum. Ve yazmak istediğim için yazıyorum.
Sadece iki konuya vurgu yapasım var şimdi. Bunu yazdığımda ve birkaç kişi okuduğunda sanki bir enerji devinimi yaşanacak gibi hissediyorum.
Hayatımda birşeylerden şikayet ettiğim anlarda, bu söylenmelerin arkasında kendine acıma olduğunu farkettim. Ve ben artık kendime acımak yerine harekete geçip çözüm üretmeyi seçiyorum. Bu, büyük ve zorlu değişimleri gerektirse de çözümü hayatıma alıyorum, kabul ediyorum.
Ikincisi ise,
Hayattan keyif almak için veya hayatımı daha kolay hale getirmek için hep birilerinin birşeyler yapmasını beklemeyi bırakıyorum. Bu benim özbeöz kendi hayatım! Bu hayattan keyif almak benim en doğal hakkım. Bu keyfi yaratmak da benim sorumluluğum. Ya herşeyi aynı şekilde yaşarım ve tadını çıkarırım, ya da değişmesi gerekenleri değiştirip eklenmesi gerekenleri ekleyerek keyfi hayatıma davet ederim. İşte bu kadar.
Uzun bir çalışma yaptım aslında bugün, hayatımı gözden geçirdim. Burada ise hepsinin yoğun bir özetini yazdım, kayda geçirdim.
Artık dinlenme ve yeni güne hazırlanma zamanı...
Selam ola!
